Praznik Svetih apostola Petra i Pavla ustanovljen je kao pomen na stradanje apostola u Rimu 67. godine nove ere.
Petar je bio jedan od dvanaestorice apostola i jedan od najodanijih Hristovih sledbenika, dok je Pavle bio jedan od najvećih propovednika i teologa prve hrišćanske crkve.
“Upravo zbog toga što crkva nije mogla da kaže koji od njih dvojice je značajniji, ona ih zajedno proslavlja kao značajne apostole. Sama reč apostol znači poslanik, dakle onaj koji je poslan sa nekim ciljem. Vrhovni apostoli, kako ih crkva naziva, su ispred svih apostola jer su revnovali za jevanđelje i Hristovu nauku”, pojasnio je sveštenik Branko Ćurčin.
Ćurčin dodaje i da vernici često misle da su Petar i Pavle bili braća, ali to nije bio slučaj. Naprotiv, oni potiču iz potpuno različitih društvenih slojeva. Za razliku od Petra, Pavle je bio veoma obrazovan i imao je status građanina Rima.
“Čak neki teoretičari hrišćanstva iz protestanskog sveta misle da je tvorac hrišćanstva apostol Pavle zbog svojih poslanica i zbog onoga što je u tim poslanicama napisao. To je, u stvari, pismo kojim se on obraća hrišćanima u Solunu u Efesu i tako dalje, i daje im uputstva kako treba da žive i kako treba da se odnose u okviru te njihove mlade hrišćanske crkve”, naveo je Ćurčin.
Ova dva svetitelja pogubio je veliki progonitelj hrišćana, car Neron, u Rimu. Oni su zajedno pogubljeni – Pavlu je odrubljena glava, a Petar je raspet na krst naopačke. Na ikonama ova dva sveca predstavljeni su zajedno – Petar drži ključeve u ruci, a Pavle mač.
