Prve zabeleške o javnim proslavama Nove godine u Evropi potiču iz XVI veka, a u Srbiji sa početka pošlog, navodi Zoran Knežev. Nova godina kakvu je i mi znamo, u Novom Sadu se počela slaviti nakon I svetskog rata 1919. godine, kada je ujedinjen novi i stari kalendar.
“Za Novi Sad je interesantno to da je između dva svetska rata, recimo, tamo između 1935, 1936. bilo baš onako organizovano po restoranima, hotelima ondašnjim. Recimo, hotel Vojvodina, nekadašnji hotel Kraljica Marija, onda, hotel Sloboda, hotel Lojd, ostale čuvene kafane u Novom Sadu, poput Lipe i ostalih, su organizovano proslavljale taj 1. januar”, priča književnik i publicista Zoran Knežev.
Ostale su priče da su mnogo interesantnija bila slavlje po malnjim kafanama na periferiji nego u centru grada.
A kako su izgledale te proslave?
“To je uglavnom bila džez muzika, tamburaši, bile su tematske večeri. Interesantan je podatak da su bile recimo abisinske večeri, bilo je dosta maskenbala, balova, onako, na malo viši nivo je bio podignut taj 1. januar”, objašnjava Knežev.
Josip Broz Tito je uveo 1955. godine 1. januar kao zvaničan praznik, kada kreću i masovnije proslave Nove godine u SFRJ, prvo po fabrikama, domovima kulture i slično, da bi se kasnije sve više slavilo i po restoranima i kafanama.
“Imamo i to zabeleženo da je 1977. godine u ondašnjem i današnjem hotel Parku Josip Broz Tito dočekao Novu godinu baš onako gala sa našim tadašnjim gradonačelnikom i sa elitom ondašnjom”, kaže Knežev.
Krajem devedesetih kreću trendovi koncertnih novogodišnjih proslava i na gradskim trgovima, što se održalo do danas.
